
|
 |
Kod
Biblii Autor: Daria Ujma
Jeszcze kilka lat temu swiat nie wiedział o
istnieniu zaszyfrowanych w Biblii informacjach dotyczących ważnych
wydarzeń z przeszłości i tego, co nas czeka. Obecnie naukowcy badają
zapisy zawarte w Torze i próbują odczytać ich znaczenie. Choć
sceptycy negują istnienie kodu, wszelkie ślady wskazują na to, że w
Biblii nzajduje się ukryty przekaz, którego część spełniła się
niemalże na oczach Michaela Drosnina.
Kod odnalazł
przypadkiem doktor Elijahu Rips, matematyk i jeden z największych na
świecie specjalistów w dziedzinie teorii grup, działu o kluczowym
znaczeniu dla fizyki kwantowej. Odkrycie to potwierdzili wybitni
matematycy z Harvardu, Yale oraz Uniwersytetu Hebrajskiego. Co
ciekawe, kod został niezależnie złamany przez głównego specjalistę
od łamania szyfrów w Departamencie Obrony Stanów Zjednoczonych oraz
przeszedł trzystopniową procedurę weryfikacyjną, stosowaną przez
jedno z wiodących amerykańskich czasopism matematycznych.
O
istnieniu kodu przekonany był już Izaak Newton, który spędził wiele
czasu, próbując odczytać Pismo. Stosując wyrafinowane modele
matematyczne, próbował odczytać zagadkę ułożoną przez Boski
Umysł, dotyczącą wydarzeń przeszłych i przyszłych. mimo to nie
udało mu się jednak nic odczytać.
Ripsowi natomiast udało się
to za pomocą komputera. Stworzył on skomplikowany model
matematyczny, który, będąc uzupełnieniem programu komputerowego,
potwierdził, iż Stary Testament zawiera zaszyfrowane, znaczące
informacje. Nie był jednak w stanie dokonać ostatecznego przełomu i
przeprowadzić dowodu, potwierdzającego swoje odkrycie. Dopiero
Izraelczyk,Doron Witztum uzupełnił model matematyczny Ripsa i
ocenił, że prawdopodobieństwo przypadkowego wystąpienia tak
zaszyfrowanych informacji wynosi l do 10 milionów.
O
niesłychanym odkryciu dokonanym w Izraelu dowiedział się Harold
Gans, główny specjalista do łamania szyfrów w tajnej przybudówce
amerykańskiego Narodowego Urzędu Bezpieczeństwa, działającej pod
Waszyngtonem, i postanowił zająć się tą sprawą. Będąc głęboko
przekonanym, że pomysł poszukiwania drugiego dna" w Biblii jest
całkowicie absurdalny, podjął sie tego zadania. Napisał więc swój
własny program komputerowy i poszukał tych samych danych, o których
izraelscy uczeni twierdzili, że je odnaleźli. Odnalazł daty urodzin
i śmierci znanych postaci, zaszyfrowanych wraz z imionami i
nazwiskami. Sprawdził sześćdziesiąt sześć osób, które skonfrontował
ze związanymi z ich życiem datami oraz miejscowościami i ostatecznie
uwierzył w Boży przekaz.
Odczytywanie szyfru polega na
przeskakiwaniu co cztery, dwanaście lub pięćdziesiąt znaków.
Wyznaczone w ten sposób litery tworzą słowo, będące nazwiskiem, czy
hasłem kluczowym z określoną osobą. Przeskakując przez x znaków,
bierze się jeden, potem znowu, i tak dalej, aż odczytamy ukrytą
wiadomość. Wybieranie znaków równoodległych pionowo lub ukośnie
również przynosi nowe odkrycia w postaci nowych słów a nieraz wręcz
całych zdań.
Aby odczytać szyfr, Rips usunął wszystkie
przerwy pomiędzy znakami, przekształcając tekst w jednolity ciąg 304
805 znaków. Zrobił to, by przywrócić Torze pierwotną, oryginalną
formą. Tradycja głosi bowiem, że Mojżesz otrzymał od Boga tekst
Biblii spisany bez przerw między słowami".
W tak zapisanym
ciągu znaków komputer poszukiwał nazw miast, słów i zdań, wybierając
litery odległe od siebie o stałą liczbę znaków. Program zaczął
poszukiwania od pierwszego znaku Tory i poszukiwał znaczących
informacji przy wszelkich możliwych długościach skoku czyli słów
utworzonych przez przeskakiwanie co l znak, co 2, 3 i tak aż do
kilku tysięcy. Następnie poszukiwania prowadzone były począwszy od 2
znaku Biblii i znów od początku, aż do ostatniej.
Program
ocenia dopasowanie słów w dwóch procedurach. Po pierwsze sprawdza,
jak blisko siebie się pojawiają, a następnie, czy długość skoku,
przy którym odczytujemy dane słowo, jest najmniejsza z możliwych.
Imiona, nazwiska, nazwy oraz wydarzenia zapisane w Biblii
odczytywane są w języku hebrajskim, takim samym, w jakim napisany
został właściwy tekst Pięcioksięgu, oraz którym posługują się
współcześni mieszkańcy Izraela.
Daty zakodowane w Biblii
liczone są według starożytnego kalendarza hebrajskiego, którego
początkiem jest rok 3760 p.n.e. Współczesne odpowiedniki dat zostały
w większości przypadków podane w opisie wydruków.
Nazwiska
osób i nazwy miejscowości pochodzą ze standardowych źródeł
określających pisownię, jak na przykład z Encyklopedii Hebrajskiej.
Hebrajska pisownia określeń wydarzeń współczesnych ustalana była na
podstawie formy występowania danego wyrazu w prasie
izraelskiej.
Sprawa kodu zyskała sławę, gdy czwartego
listopada 1995 roku tragiczna przepowiednia biblijna, dotycząca
śmierci premiera Rabina sprawdziła się. Dyplomata dostał strzał w
tył głowy, oddany przez człowieka święcie wierzącego, że działa pod
wpływem Bożych rozkazów. Zamach na Rabina w tragiczny sposób
potwierdził istnienie szyfru, przy pomocy którego w Starym
Testamencie zapisano wiedzę o zdarzeniach z przyszłości, a w
istnienie którego do tej pory wątpiono. Co naprowadziło badaczy na
zapis o zamachu na Rabina?
Po odnalezieniu słów Icchac Rabin.
komputer rozpoczął poszukiwania wyrazów z nim związanych, dzieląc
ciąg liter Biblii (304 805 znaków) na 64 kolumny po 4772 znaków w
wersie. Wydruk jest fragmentem obejmującym sam środek owej tablicy.
Nazwisko i informacje pojawiły się przy przeskakiwaniu przez taką
liczbę liter. W pobliżu zakodowanego nazwiska znajdowały się słowa
Amir - zamachowiec i zabójca, który zabił, miasto
Tel Awiwu oraz rok zamachu 1995. Co ciekawe, przy normalnej
lekturze tekstu Biblii, dokładnie w tym samym wersie co zaszyfrowany
wyraz Amir znajdują się słowa nazwisko zabójcy. Wers
ten zawiera również ukryty, tekst: Uderzył, zabił premiera.
Zamachowiec Izraelczyk, który strzelił z bliskiej odległości:
Zabójca, jeden spośród jego ludu, ten, który blisko podszedł.
W 5756 hebrajskim roku zaczynającym się we wrześniu 1995.

Prawdopodobieństwo pojawienia się nazwiska
premiera w pełnym brzmieniu wraz z zaszyfrowaną przepowiednią jego
zabójstwa wynosi co najwyżej l do 3000. Matematycy mówią, że już
przy l do 100 trudno mówić o przypadku. Najbardziej rygorystyczne z
testów przyjmują za wystarczające kryterium prawdopodobieństwo l do
1000.
Zabójstwo Rabina nie jest bynajmniej jedynym przykładem
współczesnych wydarzeń zapisanych w Biblii. Poza zamachami na Sadata
i braci Kennedych pojawiają się na jej stronicach przepowiednie
setek wydarzeń, które wstrząsnęły światem, od II wojny światowej po
aferę Watergate, od Holocaustu po Hiroszimę, lądowanie człowieka na
Księżycu czy zderzenie się komety z Jowiszem. Nie można również
powiedzieć, by zamach na Rabina był jedynym przypadkiem odczytania
informacji, zanim wydarzenie, którego dotyczyła, nastąpiło. Zawczasu
wiadomo było na przykład, kiedy nastąpi silna kolizja komety z
Jowiszem, a także znana była data wybuchu wojny w Zatoce Perskiej,
zanim jeszcze się ona zaczęła.
W Biblii znajdują się
informacje dotyczące wojny w Zatoce, a mianowicie Husajn
wyznaczył dzień, wróg, wojna. rakieta,
scudy rosyjskie rakiety a także data ogień 3
szwat, oznaczającą 18 stycznia 1991r. , kiedy doszło do
pierwszych ataków rakietowych.

Wraz z Bili Clinton pojawiał się
wyraz prezydent. Z lądowaniem na Księżycu - statek
kosmiczny i Apollo l1. Z Hitlerem słowo
hitlerowcy, z Kennedym - Dallas. W kolejnych
sprawdzianach okazywało się, że krzyżówki takie pojawiają się
wyłącznie w Biblii. Sprawdzano występowanie podobnych kombinacji w
"Wojnie i pokoju" i kilku podobnych, dużych tekstach. W żadnym z
nich nawet w próbnych tekstach podobne prawidłowości nie zostały
stwierdzone.
Nie można jednak w żadnym wypadku powiedzieć, że
w Biblii ukryte są informacje w stylu przepowiedni Nostradamusa:
Gwiazda wzejdzie na Wschodzie, a wielki król upadnie, które
można odnieść do czegokolwiek, co się wydarzy. Wiedza zawarta w
Biblii jest równie precyzyjna jak telewizyjne wiadomości i dotyczy
konkretnych osób i zdarzeń.
Rips twierdzi, że można znaleźć
rozmaite przypadkowe układy liter w każdym wystarczająco
rozbudowanym tekście, można również trafić na układy sensowne, jak
Saddam Husajn. Nie będzie jednak w tym miejscu scudów,
rosyjskich rakiet czy daty wybuchu wojny, niezależnie, czy
doświadczenie przeprowadzi się na tekście ze 100 000, czy z miliona
liter.
Przez trzy lata, które upłynęły od ogłoszenia wyników
badań Ripsa-Witztuma, nikt, na łamach żadnego z matematycznych
czasopism, nie opublikował ani jednego artykułu krytycznego.
Najznakomitsi uczeni badający zawartość Biblii, potwierdzają
istnienie szyfru. Ekspert Pentagonu od łamania szyfrów, trzej
konsultanci znanego pisma naukowego, profesorzy Harvardu, Yale i
Uniwersytetu Hebrajskiego podchodzili do całej sprawy z
niedowierzaniem, lecz po próbach obalenia tezy o istnieniu kodu
przechodzili na stronę jej wyznawców.
W Biblii pojawiają się
nazwiska wszystkich przywódców świata z czasów II wojny
Roosevelt, Churchill i Stalin, ważniejsze
państwa biorące w niej udział Niemcy, Anglia,
Francja, Rosja, Japonia i Stany
Zjednoczone. Rok 1939 połączony jest z A. Hitler i
naziści a Holokaust z datą 1942,zapadła decyzja
o ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej.
Roosevelt łączy się nie tylko z tytułem prezydent,
lecz również z aktem wypowiedzenia wojny z Japonią 7 grudnia 1941
roku atakiem na Pear Harbor: Dał rozkaz natarcia w dniu wielkiej
klęski.
Pearl Harbor występuje w powiązaniu z
krzyżującą się informacją o zniszczeniu fortecy. Baza morska
określona jest jako miejsce skupienia floty. Jej nazwa
pojawia się także wraz z wojną światową, 7 grudnia oraz z
Hiroszimą. Hiroszima odczytywana jest przy skoku o
długości 1945 liter, co jest rokiem zrzucenia bomby. Jej efekt też
został opisany: Hiroszima uciszy strzały na całym świecie
pojawia się w miejscu, gdzie normalnie czytana Księga Rodzaju mówi:
żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się.
W
miejscu, w którym pojawia się prezydent Kennedy, znajdują się
słowa ma umrzeć oraz nazwa miasta w którym doszło do zamachu
Dallas.
Wraz ze słowami nazwisko zabójcy, który
zabił zapisane jest Oswald, połączony ze słowami
strzelec i snajper. Ponadto, zamieszczony jest także
opis sposobu, w jaki Kennedy zostanie zabity trafi w głowę,
śmierć. Zapisana jest nawet śmierć Oswalda, w postaci nazwiska
jego zabójcy Ruby'ego, a ukryty tekst dodaje: on zabije
zabójcę.
19 kwietnia 1995 roku, o 9 rano, w Oklahoma City
wybuchła ciężarówka-pułapka. Eksplozja wysadziła Murrah Federal
Building, zabijając 168 osób, w tym dwadzieścioro dzieci. Sprawcą
był były sierżant Timothy McVeigha, związanego z radykalną prawicą.
W Biblii opisany jest ze szczegółami, pojawia się Oklahoma,
opis straszliwa, przerażająca śmierć oraz strach,
wskazany został cel - Budynek Murrah, słowa masakra,
Zabici, rozdarci na kawałki. Wskazany został cel: Budynek
Murrah, wraz z którym widnieją takie słowa, jak śmierć,
spustoszenie, masakra i zabici, rozdarci na
kawałki, a także nazwisko sprawcy. Pojawiał się także główny
podejrzany: Jego imię Timothy McVeigh. Poza tym w Księdze
Wyjścia ułożona jest krzyżówka z wypunktowanymi oskarżeniami
przeciwko McVeighowi: Jego imię Timothy McVeigh dnia 19 o 9
godzinie rano urządził zasadzkę, uderzył, terror dwa lata po
śmierci Koreszu.

Rankiem 25 lutego 1996 roku miała miejsce
największa od trzech lat akcja terrorystyczna w Izraelu. Palestyński
zamachowiec wysadził w powietrze jadący po ulicach Jerozolimy
autobus z pasażerami. W ciągu kolejnych 9 dni nastąpiły dwie kolejne
eksplozje, co zachwiało pokojem na Bliskim Wschodzie, a w Izraelu
znów ogłoszono stan wojenny. W Biblii odnejdujemy zapis tej
tragedii. Jerozolima przecina słowo autobus, obok
znajduje się wybuch. W tym miejscu zapisana jest cała nazwa
miasta, lecz wydruk był zbyt szeroki, by mógł się zmieścić w całości
na jednej stronie.

Jednak w Biblii zakodowane są nie tylko
przykre czy tragiczne wydarzenia. Również nasze wielkie triumfy,
takie jak lądowanie na Księżycu, znalazły swe odzwierciedlenie w
biblijnych krzyżówkach. Człowiek na Księżycu pojawia się ze
słowami statek kosmiczny,Apollo 11 oraz datą 20 lipca
1969. Data postawienia przez Amstronga stopy na Księżycu krzyżuje
się ze zdaniem: Tego dokonała ludzkość, tego dokonał
człowiek.
Co ciekawe, informacje te zaszyfrowane są w
Księdze Rodzaju, a samo słowo Apollo 11 znajduje się
dokładnie tam, gdzie Bóg przemawia do Abrahama: Spójrz na niebo i
policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić.
Również
wszystkie ważniejsze wynalazki techniczne zostały w podobny sposób
odnotowane w odpowiednich miejscach w Biblii. Bracia Wright
skrzyżowani są ze słowem aeroplan, Edison z
elektrycznością i żarówką. Marconi z
radiem.
W Biblii znajduje się również informacja o
zderzeniu komety Shoemakera-Levy, odkrytej w 1993r. z Jowiszem i
datą zderzenia 16 lipca. Autor odnalazł kluczowe słowa na dwa
miesiące przed wybuchem. Wydarzenie, jakie miało miejsce niemalże na
jego oczach utwierdziło go w przekonaniu o autentyczności
Biblii.
W Auschwitz zaszyfrowane jest w miejscu, gdzie
jawny tekst Biblii mówi kres wszelkiej cielesności. Nawet
szczegóły techniczne ostatecznego rozwiązania kwestii
żydowskiej znalazły się nazwy gazu stosowanego do uśmiercania
Żydów - Cyklon B i nazwisko
Eichmann.
Zastanawiające jest, jakim cudem Biblia
zawiera informacje dotyczące naszej przyszłości, tak dokładne i
prawdziwe. Czy możliwe jest, że Stwórca może widzieć cały
Wszechświat, od początku do ostatniego dnia? Bóg w przeciwieństwie
do nas nie jest ograniczony czasem i przestrzenią. Czy oznacza to,
że wszystko, co robimy jest już zapisane i nieodwołalne? Czy może
jest zbiorem przepowiedni wykutych w kamieniu raz na zawsze? Jeśli
tak, oznacza to, że nasze życie podporządkowane jest wyższej sile, a
nie nam samym, a wszystko, co spotyka nas w tym czasie, wcześniej
czy później musi nas doświadczyć. W takiej sytuacji czym warte jest
nasze zycie, jeśli jest z góry ustawione w odpowiedni
sposób?
Istnieje też inna możliwość, a mianowicie, że Tora
jest zbiorem wszystkich możliwych sytuacji, jakie moga nas
doświadczyć w życiu, że zawiera możliwości spełnienia się zdarzeń,
których w porę nie zatrzymamy.
Niektóre ze zdarzeń tak, jak
zapowiedź zamachu na Rabina, spełniają się. Inne mogą być tylko
ostrzezeniem dla nas, ludzi, abyśmy mądrze postępowali i nie
dopuścili do tragedii, jaka może nas spotkać w
przyszłości.
Nie wiadomo również, czy zapis oznacza
bezpośrednie, nieuniknione zagrożenie czy każde jedno, jakie grozi
ludzkości. Wiadomo tylko, że słowa ostrzeżenia są wpisane w Biblię i
że z pewnością zostały tam umieszczone celowo.
Zastanawiające
jest, w jaki sposób w ograniczonej liczbie znaków można zaszyfrować
informacje dotyczące tak wielkiej liczby wydarzeń. Rips tłumaczy to
następująco. Jeśli mamy zbiór składający się ze skończonej liczby
elementów, możemy obliczyć moc tego zbioru i zbiór wszystkich jego
podzbiorów. Dodatkowo każdy element w każdym podzbiorze może być
włączony lub wyłączony. Oznacza to, że nawet z ograniczonej liczby
elementów danego zbioru można utworzyć niewyobrażalnie wielką liczbę
permutacji i kombinacji.
W Biblii może istnieć tyle
zaszyfrowanych informacji, że nie byłoby w ludzkiej mocy ich
policzyć, a co dopiero odnaleźć. Biorąc jeszcze pod uwagę
krzyżówki, które powstają, gdy 2, 3 lub więcej słów splata
się ze sobą, liczba wyrażeń zwiększa się wielokrotnie. Mogą istnieć
również inne, nie brane dotąd pod uwagę sposoby odczytywania kodu,
co pozwoliłoby odkryć nowe dane. Bardzo prawdopodobne, że kod ma
kilka poziomów zaawansowania, lecz dotychczas nie dysponujemy
dostatecznie potężnym modelem matematycznym, który mógłby do nich
dotrzeć. Możliwe, że kod jest czymś w rodzaju hologramu, który może
być odczytywany trójwymiarowo.
Kod Biblii zmusza nas do
przyznania, że to sama Biblia dowodzi, że nie jesteśmy sami. Jest
namacalnym dowodem dla niedowiarków, dowodem istnienia kogoś
wszechpotężnego, kto nad nami czuwa jednocześnie chcąc nas ostrzec
przed naszymi uczynkami i ich konsekwencjami. Można spytać jakimi,
ale przy istniejącej technologii nasuwa się myśl o wojnie atomowej.
Zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie, w normalnie
odczytywanym tekście, mowa jest o walce ostatecznej, która
rozpocznie się w Izraelu, atakiem na Święte Miasto, Jerozolimę, a
później ogarnie cały świat. W układzie zaszyfrowanych w Biblii
informacji nazwa jednej tylko stolicy Jerozolima łączy
się w jakiś sposób ze słowami zagłada atomowa lub wojna
światowa.
Obie wielkie biblijne Apokalipsy, czyli Księga
Daniela w Starym Testamencie oraz Księga Objawienia, zwana też
Apokalipsą Świętego Jana w Nowym Testamencie, zapowiadają nadejście
najstraszliwszych czasów, jakie znał świat. Przepowiednia wypełni
się w czasach ostatecznych, gdy zostanie odpieczętowana
okryta dotąd tajemnicą księga, zamknięta na siedem
pieczęci.
W Księdze Daniela, żydowskiemu prorokowi przyszłość
objawia anioł, który zwraca się do niego: Ty jednak, Danielu,
ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów
ostatecznych.
Ten właśnie zapis skłonił Izaaka Newtona do
poszukiwania ukrytego w Biblii zapisu. Czy możliwe jest, aby sama
Biblia była ową zapieczętowaną księgą? Była przecież
zapieczętowana do czasu wynalezienia komputerów. Czy naprawdę jednak
udało się otworzyć ów zamek? Jeśli tak, oznacza to nadejście
ostatnich dni...

Jeśli kod Biblii jest jednocześnie
ostrzeżeniem dla świata, to skąd może pochodzić? Kto spojrzał 3000
lat wprzód i zapisał przyszłość w Biblii?
Kod mówi, że nawet
sporządzone na kamiennych tablicach napisy mogły być tworem Umysłu
pracującego tak, jak komputer lub myśl/umysł, co w hebrajskim można
odczytać tak samo. Tablice te były dziełem Bożym, a pismo na nich
było pismem Boga, wyrytym na tablicach mówi Księga Wyjścia (32,
16). Lecz w tymże wersecie ukryty jest kolejny przekaz: To zrobił
komputer.
Słowo komputer pojawia się w ostatnim
rozdziale Księgi Daniela, zaczynając się w wersecie nakazującym
prorokowi: ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów
ostatecznych.
Zaszyfrowane w Biblii treści mogą więc być
zbiorem różnych możliwości. Zapieczętowana księga może zawierać
wszelkie możliwe warianty przyszłości. Każde z przepowiadanych
wydarzeń może być zapisane wraz z co najmniej dwiema prawdopodobnymi
jego konsekwencjami. Rips przyznaje, że kod Biblii może mieć dwa
nurty, pozytywny i negatywny, stojące do siebie w opozycji, lecz
jednocześnie łączące się w całość.
Zagląda atomowa
oraz wojna światowa pojawiają się razem. W następnej wojnie
użyta zostanie broń masowego rażenia, której nigdy dotąd nie
stosowano podczas walk. Biblia wskazuje lata 2000-2006, roztaczając
wizję wojny: Zbombarduje twój kraj, terror, spustoszenie, zaraz
będzie wystrzelone. Trudno brac to za wymysł, skoro ten sam
szyfr zapowiadał również wybuch II wojny światowej na rok
5700, rozpoczynający się według naszego kalendarza we
wrześniu 1939 r. Pismo wskazuje Jerozolimę jako cel zapowiadanego
ataku nuklearnego, dodając: to miasto będzie zniszczone przez akt
terroryzmu, skrzyżowane z zagładą atomową.
Biblia
zawiera również ostrzeżenie, że przez ponad sto najbliższych lat w
różnych miejscach na Ziemi będzie miało miejsce wiele wielkich
trzęsień ziemi. Opatrzone sa one datami: 2000, 2014, 2113.. a
największe prawdopodobieństwo towarzyszy zaś ostatniej z tych dat.
Niewiadomo, czy kod zapowiada kilka kataklizmów, czy też podaje
kilka ewentualnych dat rozpoczęcia tragedii. Jak narazie poza olbrzymini powodziami nie doszło
do kataklizmu, lecz być może potężny wstrząs sejsmiczny, mający
wpłynąć na cały glob jest już blisko. Biblia podaje, że pierwszy
wstrząs ma być w Kalifornii w 2010r. Poprzednie z 1906 i 1989r.,
jakie zdarzyły się w tym mieście były dokładnie zapowiedziane.
Dodatkowo w Amerykańskim Raporcie Geologicznym", opublikowanym w
roku 1995, stwierdzono, iż prawdopodobieństwo wystąpienia trzęsienia
ziemi o sile do 7 stopni w skali Richtera przed rokiem 2024 wynosi
80-90%. Również Chiny połączone są w kodzie z wielkim trzęsieniem
ziemi wraz z rokiem 2000-2006. Jak dotąd do katastrofy nie
doszło, ale pozostało jeszcze sporo czasu, by sprawdzić nieomylność
Biblii.
Istnieje teoria, zgodnie z którą w 2126r. w Ziemię
może uderzyć kometa Swifta-Tuttle'a, co w praktyce oznaczałoby dla
nas koniec świata. W Biblii zakodowana jest informacja na ten temat,
w 2126r. kometa powinna minąć bezpiecznie Ziemię w siódmym
miesiącu.
Oprócz tego odnaleźć można kilka przepowiedni,
dotyczących czasów bliższych, a mianowicie roku 2006, kiedy to
kometa jakby gwiazda stworzy zagrożenie dla Ziemi. Jego
droga trafi w ich domostwa. Zapis ten, spleciony z datą, kończy
się słowami: jakby gwiazda.Datę przecina napis: Rok
przewidywany dla świata.
Zakodowane są jednak również
inne możliwości. Zarówno 5770, jak i 5772 - lata 2010
oraz 2012 także łączą się z wyrazem kometa. Dni
przerażenia krzyżują się natomiast z rokiem 2012.
Ciemności i ponuro łączą się z kometą zaraz
poniżej. Ziemia unicestwiona zapisane jest zaś w ukrytym
tekście powyżej roku 2012. Tu też pojawia się możliwość uniknięcia
katastrofy: Zostanie rozkruszona, wywiedziona, rozerwę ją na
kawałki, 5772.

Choć wielu sceptyków nadal wątpi w
prawdziwość kodu zawartego w zamkniętej księdze, trzeba
przyznać, że przyszłość zaszyfrowana jest w Biblii. Dokładne opisy
wydarzeń, pełne nazwika i lata są na to najlepszym dowodem. Jednakże
bieg wypadków nie jest najwyraźniej przesądzony. Kod jest raczej
zbiorem możliwości, które w zależności od naszego postępowania mogą
stać się rzeczywistością lub nie. Prawdopodobnie Biblia zawiera
także informacje potrzebne, by zapobiec tragedii. Świadcza o tym
słowa: Kod ocali pojawiające się nad zagładą
atomową.
Tak więc, przyszłość ziemi w dużej mierze zależy
od nas i naszych poczynań i powinniśmy zrobić wszystko, aby nie
doprowadzic do naszego unicestwienia. Odczytując kod zawarty w
Biblii mamy szanse spojrzeć na otaczający nas świat w inny sposób. W
końu otrzymaliśmy go po to, aby właściwie go wykorzystać.
 |
 |
Sprawdź swoje
przeznaczenie!
Dodaj do
ulubionych
![]() Ustaw jako s.
startową
![]() Ustawienia
strony
|